Mijn cliënt is nog geen tien minuten weg of ik krijg een appje van haar. Ze had op een vraag van mij bij het weggaan ‘nee’ gezegd. Heel natuurlijk en vanzelfsprekend. Alsof ze nooit anders heeft gedaan. Het grappige was dat de sessie ging over nee zeggen. Ik had haar gevraagd om af en toe even bewust te kijken naar hoe het gaat met het nee zeggen, omdat het waarschijnlijk ineens als vanzelf beter gaat en dan niet eens meer opvalt. Lees meer
Toen ik het nog maar net deed, raakte ik meestal voor de 10e keer al de tel kwijt en kon ik opnieuw beginnen. Inmiddels lukt het om zonder onderbreking door te gaan tot de 36. Mijn ademhalingen tellen, 36 achter elkaar. ’s Ochtends in bed voor mijn dag begint. Niet elke dag, maar wel vaak.Lees meer
We kunnen niet langer dan enkele minuten zonder lucht. De huidige pandemie laat zien hoe belangrijk onze longen zijn en dus is het nu meer dan ooit belangrijk dat we goed voor onze longen zorgen. Pas jij deze zeven tips al toe?Lees meer
Stress en vermijdingsgedrag. Dat zat er onder, realiseerde ik me ineens. Dus niets ‘gewoon te druk gehad en daarom nog niet aan de eerste stap toegekomen’!
Op 3 april sta ik in theater Branoul in Den Haag op het podium. Als een van de deelnemers aan Stories worth Sharing. Met een verhaal over dingen die voor mij belangrijk zijn en die ik graag wil delen. Op de witte vleugel van het theater ga ik een paar korte klassieke stukken spelen. Voor het eerst sinds heel lang voor publiek. Leuk en spannend. Of spannend en leuk. Daar was ik nog niet helemaal uit.Lees meer
Is dit de goede beslissing? Als ondernemer vraag je je dit vaak af. Je neemt per dag nogal wat besluiten. En voor het nieuwe jaar heb je vast doelen gesteld. Om die te halen moet je in actie komen. En daarvoor eerst besluiten welke actie.
Ik heb een verrassing voor je: een besluit is nooit goed. En ook nooit fout…
Je hebt beslissingen waar je bedrijf van in een stroomversnelling raakt. En besluiten waar je over lijkt te struikelen. Achteraf kunnen die beslissingen waar je over struikelde, juist je grootste leerpunten blijken te zijn. En brengen ze je uiteindelijk juist verder vooruit. Mits je de juiste lessen er uit trekt.
Herkenbaar?
NIETS met elkaar te maken
Rugpijn en uitstelgedrag hebben op het eerste oog natuurlijk HELEMAAL NIETS met elkaar te maken. Behalve dan dat je van allebei flink last kunt hebben en dat de spanning die uitstelgedrag kan geven, kan leiden tot rugpijn. En dat je van flinke rugpijn van alles uit kunt gaan stellen.
Dat ik als kinesioloog zowel mensen met rugpijn als met uitstelgedrag behandel, vinden veel mensen raar.
Of heeft het WEL wat met elkaar te maken?
Toch is er wel een relatie. Niet elke vorm van rugpijn heeft namelijk een directe fysieke oorzaak. Er zijn al aardig wat klanten met rugpijn bij me gekomen en vaak zit er een emotionele oorzaak onder. Afhankelijk van waar de rugpijn zit, kunnen dat verschillende emoties zijn. Soms zijn er onverwerkte emoties uit het verleden, soms heeft het te maken met iets dat nu speelt. Door in gesprek te gaan over onder andere het moment van ontstaan van de pijn, werksituatie, privésituatie, door goed te luisteren naar de woorden die iemand gebruikt en door te kijken naar lichaamshouding kom ik al veel te weten.
Hetzelfde doe ik bij uitstelgedrag. Wanneer is het ontstaan, speelt het alleen tijdens werk of ook privé, wat is iemands houding naar het leven? Ook hier kunnen er onverwerkte emoties uit het verleden zijn. Is iemand ooit afgestraft omdat hij een fout maakte, wordt iets als te groot of stressvol gezien? Ook hier kom ik door goed te luisteren en te kijken al veel te weten.
Ik werk als kinesioloog. Dat betekent dat ik met spiertesten uit kan testen waar stress op zit, waar er onbalans is en wat het lichaam nodig heeft om deze onbalans of deze stress op te lossen. Voor hoe ik werk maakt het dus totaal niet uit of je met rugpijn of uitstelgedrag komt.
Oplossen van de oorzaak
Of de klacht rugpijn is, uitstelgedrag of iets anders: ik ga al testend op zoek naar de oorzaak. Welke gebeurtenis, gedachte of gevoel veroorzaakt dat iemand iets doet? Of niet doet? Bij rugpijn kan dit bijvoorbeeld zijn: voelt iemand zich gesteund?
Bij uitstelgedrag kan dit zijn: het mijden van stress of van taken die geen prettig gevoel geven, het voorkomen van falen bij taken die als te moeilijk worden gezien. Voelt iemand zich gesteund genoeg om fouten te maken?
In gesprek met het lichaam
Het lichaam geeft vervolgens aan wat er nodig is om het op te lossen. En dat kan zomaar hetzelfde zijn. Een inzichtgevende tekst, het masseren van een acupunctuurpunt om de juiste energie weer op gang te brengen of het in balans brengen van het lichaam door verschillende spieren te testen en deze weer op de juiste spanning te brengen.
Toch niet raar
Of een klacht nou fysiek is, of mentaal: al testend kom ik de oorzaak op het spoor. Het is niet raar dat ik zowel rugklachten als mentale klachten behandel. En aangezien ze jou als ondernemer allebei zo tegen kunnen werken, ben ik heel blij dat ik je van allebei (en meer) af kan helpen.
‘De griep heeft me te pakken’; ‘Ik ben geveld door de griep’. Op Social Media trof ik van verschillende bekenden en klanten dit soort berichten. Jammer om te zien, want wat mij betreft is het niet nodig om gevloerd te worden door de griep. Zonde van je kostbare tijd en de inkomsten die je daardoor mist.
De griepgolf of griepepidemie is vermoedelijk woensdag een feit. Dan hebben zich hoogstwaarschijnlijk twee weken achter elkaar minimaal 51 op de 100.000 mensen zich met griep bij de huisarts gemeld. In werkelijkheid zijn er dan veel meer mensen ziek thuis, omdat niet iedereen met griep zich bij de huisarts meldt.Lees meer
Als ik goed voel, wil ik lang slapen, overdag cocoonen onder een dekentje op de bank en mijmeren. Mijmeren hoe het afgelopen jaar was, wat het me heeft gebracht. Mijmeren over volgend jaar. Dromen, doelen, plannen. En ook best wel familie zien en gezelligheid, maar niet hele dagen lang. Paar uurtjes samen, een lunch. En dan weer met een mooi boek naast de boom op de bank. Lekker onder een dekentje.
Autisme staat deze week extra in de aandacht. Dat is mooi en kan ondersteunend zijn. Maar iemand met autisme heeft niet alleen deze week autisme. Die heeft 365 dagen per jaar autisme. Elke minuut van de dag, elke seconde van de dag. En als moeder van een kind of kinderen met autisme ben je dus ook 365 dagen per jaar moeder van een kind met autisme.
En dat vraagt veel. Daar kan ik uit eigen ervaring over meepraten. Het vraagt veel energie, geduld, inlevingsvermogen, aanpassingsvermogen, meebewegen en grenzen stellen, bewuste communicatie, extra tijd voor overleggen met school en instanties en nog veel meer.
Dit was de tekst van een van mijn zoons op de tweede avond van onze vakantie. Heimwee… En hij zei er nog achteraan dat als we niet naar huis zouden gaan, hij wel zou gaan lopen. Wat gezien de afstand naar zijn eigen bed niet zo’n goed plan was.Lees meer
Ooit had ik een coach die mij aanraadde elke dag minstens één fout te maken, om zo mijn perfectionisme los te leren laten. Al was het maar een tikfout in een mail. Het voelde eerst ongemakkelijk, later bevrijdend. Toch veranderde daarmee het onderliggende patroon niet en bleef ik vrij perfectionistisch.Lees meer
Toch maar een kop koffie? Ik ben net op, schooldag voor mijn zoons en werkdag voor mij. Ik ben moe, iets te moe om helder mijn dag in te gaan. De koffie lonkt, maar er is ook een stemmetje dat zegt dat ik het vandaag beter met een kop thee kan doen, zoals ik gewend was.Lees meer