Eerste vlog
Na ja, het moet dan maar – zo’n gevoel had ik over het opnemen van mijn eerste vlog. Ik heb me niet voor niets opgegeven voor een cursus bloggen en vloggen, dus ging ik vorige week donderdag na wat dralen eindelijk mijn eerste vlog opnemen. En omdat een van mijn kinderen een half uur later thuis zou komen, moest het filmpje in een half uur klaar zijn en in de groep staan.
Onderwerp gezocht
Een vlog dus. Maar waarover? Ineens werd ik me ervan bewust dat ik met het idee dat ik eerst een onderwerp moest hebben, aan het uitstellen was. Voelt ongemakkelijk, ik denk dingen als: ‘wat dan?’, ‘wat als?’ Mijn to-do lijst is lang, dus er is altijd wel een veiligere actie… Hier bracht mijn associatieve geest ineens een mooie herinnering naar boven: ooit, jaren geleden, sprak ik met mezelf af om een week lang elke dag iets engs te doen. Wat ik precies heb gedaan weet ik niet eens meer, maar het leverde mooie gesprekken en een goed gevoel op. Een krachtig, levendig gevoel.
Take one
En daar was een onderwerp voor mijn filmpje! Ik zou opnieuw een week lang enge dingen gaan doen, maar deze keer mensen uitnodigen om mee te doen. Camera aan en filmpje maken.
De eerste datum die me te binnen schoot – gevalletje eerst doen, dan denken – was maandag 3 april. Dus die heb ik genoemd als startdatum. Bij het opnieuw bekijken kon ik geen schokkende dingen ontdekken, dus vlog af verklaard, geplaatst in de cursusgroep en ik was klaar voor mijn zoon die thuis zou komen.
Een uur mailt Esther, die het vloggen begeleidt, dat ze meedoet. Oeps, daar had ik geen rekening mee gehouden! Maar ik zag hier een mooie, wat spannende uitdaging.
Mijn persoonlijke challenge gaat van start
Eigenlijk start mijn persoonlijke challenge hier. Want nu ik de eerste stap heb gezet, heb ik een landingspagina nodig, een welkomstmail, een Faceboekgroep, een foto. Normaal zijn dat dingen die lang kunnen duren bij mij en waarbij ik makkelijk afhaak. Maar met het doel voor ogen is het snel geregeld. Einde middag staat alles klaar en kan de vlog online. Is dit nou alles, is het zo makkelijk?? Later bedenk ik dat al mijn eerdere zwoegen op mijn website, het onder de knie krijgen van het e-mailprogramma, het maken van landingspagina’s enzovoorts nu vruchten af begint te werpen. De lotus begint uit de modder tevoorschijn te komen. Dus ik kan het! Dat is een fijne, helpende gedachte.
Was dit nou zo spannend?
Het grappige is: als het eenmaal allemaal online staat, blijkt het helemaal niet zo spannend meer. Natuurlijk komt de gedachte voorbij of zich wel voldoende mensen inschrijven en of ik wel zeven dagen lang waarde kan bieden, “waarom moest ik nou weer meteen zeven dagen zeggen…?” maar die parkeer ik even. De afgelopen jaren heb ik gelukkig goed geleerd om te gronden, bewust te zijn van mijn gedachten en die te ontrafelen, dat helpt.
Begonnen
Inmiddels is de challenge gestart, de eerste opdracht verzonden, het eerste filmpje in de groep gepost, en maak ik me op om het tweede filmpje te maken. Vanaf vandaag ben ik een ondernemer met een eigen challenge. Zo hard kan het dus gaan als je een angst of ongemak overwint en de eerste stap zet!
Ben je benieuwd naar de inhoud van die challenge en wil je meedoen om elke dag een angst los te laten, dan kun je je nog steeds opgeven via deze link: lekkerinjeondernemersvel.nl/angsten-loslaten/
Geef een reactie